Recensie:
‘Iedereen die iets verschrikkelijks heeft meegemaakt, zal zeggen
dat het klopt: er is een daarvoor en een daarna. Ik heb het dus over iets wat
zo vreselijk is dat je er een enorme dreun van krijgt, een klap die zo hard
aankomt dat je helemaal niet meer weet waar je bent. Zo erg dat je leven wordt
ontwricht en niets meer hetzelfde is’
De dag dat alles anders werd gaat over een meisje dat haar
familie verliest tijdens een ongeluk, haar hele toekomst veranderd daardoor. Op
seideravond (een joods feest) gaat de familie van Laurel op bezoek bij de buren
(de Kaufmans) om het samen te vieren. Aan het eind van de avond krijgen de
moeder van Laurel en de buurvrouw ‘’ruzie’’ over wie de appeltaart zou maken.
Meneer Kaufman stelt voor om ergens een ijsje te gaan halen. Laurel gaat niet
mee omdat ze nog veel huiswerk heeft om te maken. David Kaufman heeft ook geen
zin om mee te gaan. De Kaufmans, de ouders en het broertje van Laurel gaan wel
mee. Een paar uur later belt de politie bij Laurel aan..
Het ongeluk komt meteen aan het begin van het
boek, waardoor het in boek meteen op gang komt en meteen over het leven van
Laurel gaat. Het verhaal is mooi en het rouwproces en de fasen waar Laurel
doorheen gaat zijn goed beschreven. Je ziet als lezer aankomen dat Laurel het
niet lang vol gaat houden om gewoon door te gaan met haar leven. Maar ze houd
het wel vol. Het breekpunt is goed beschreven en sterk. De dag dat alles anders werd is
een mooi verhaal. Het beschrijft het leven van de hoofdpersoon Laurel in de slechtste
tijd van haar leven: de tijd na het overlijden van haar ouders en broertje. Het
is een mooi afgerond en "af" verhaal, met een heel mooi einde dat de
lezer met een tevreden gevoel achterlaat. De dag dat alles anders werd is echt een geweldig boek. Het gaat over
het rouwproces, acceptatie en uiteindelijk verwerking en doorgaan, hoe moeilijk
het ook is. Dit boek raakte me vanaf het begin, en ik werd soms best emotioneel
omdat Jennifer Castle het zo echt had gemaakt, waardoor ik me heel goed kon
verplaatsen in Laurel. Het is een heel indrukwekkend verhaal, dat ik niet snel
zal vergeten. .
Ik wilde dit boek meteen lezen toen ik de achterkant las,
dat ene kleine stukje op de achterkant maakte het boek meteen al spannend. Ik
heb dit boek met heel veel plezier gelezen, omdat het een verhaal is waarin je
word meegesleept. Het boek heeft me zeker ook aan het denken gezet. Wat zou ik
doen als ik mijn familie zou kwijtraken bij een ongeluk? Ik vind dat dit boek
op een hele mooie manier is geschreven, omdat je de gevoelens altijd kunt
voelen. Wat ik iets minder leuk vond was dat je niet echt heel goed kon weten
of de mensen Laurel benaderden omdat ze medelijden met haar hadden of omdat ze
haar gewoon aardig vinden. In dit boek gaat het ook voor een groot deel om
vriendschap, de mensen die er wel altijd voor je zijn en de mensen die ineens
vrienden met je willen zijn omdat je het dan toch al zo moeilijk hebt..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten